Tubbe Huis Wzc Aymonshof schittert in film ‘ Human forever’. 

Tubbe Huis Wzc Aymonshof schittert in film ‘ Human forever’. 

Op 20 februari ging de film ‘Human forever’ van Teun Toebes en Jonathan De Jong in première in de Koning Elisabethzaal. Een initiatief van CM – Gezondheidsfonds die samen met het Expertisecentrum Dementie Vlaanderen aan 1500 stakeholders uit Vlaanderen een boeiende avond bezorgde.  Luc Van Gorp volgde Teun al enkele jaren en ook Jurn Verschraegen van het Expertisecentrum Dementie Vlaanderen zag veel gelijkenissen in de inzichten rond dementie en menslievende zorg. 

 Het idee groeide om, na de succesvolle première in Amsterdam, een Vlaamse première annex ontmoetingsmoment te organiseren met prominenten uit politiek, cultuur, onderwijs en zorg. Iedereen zag een film over hoe we omgaan met mensen met dementie, maar ook hoe in diverse andere landen gezocht wordt naar maximale levenskwaliteit waar niet de dementie maar de mens centraal staat.

In de film komt ook Tubbe Huis Aymonshof prachtig in beeld.  Met enkele collega’s mocht het team van WZC Aymonshof dan ook op de rode loper.  Teun bezocht voor zijn docu-film 11 landen in 4 verschillende continenten. Eén daarvan was het Aymonshof.  Zorginnovator Teun Toebes benoemde wzc Aymonshof in Dendermonde als één van de warmste plekken die hij bezocht in kader van zijn documentaire ‘Human Forever’. Een erkenning waar Tanja Everaert (Directeur Aymonshof) terecht zeer fier op is – een erkenning voor het warme zorgteam dat dagelijks de visie van Aymonshof hoog in het vaandel houdt.

Tanja Everaert:  Ik ben vooral blij dat hij (Teun Toebes) na zijn bezoek aan ons wzc in Dendermonde vooral heeft meegenomen dat we in het Aymonshof zorgen voor de mensen alsof ze je eigen moeder zijn, vanuit liefde en nabijheid. Teun Toebes geeft aan dat het niet zozeer gaat om de stenen van een gebouw, maar dat de visie elke woonvorm overstijgt.

Dat is onze ook onze manier van denken! De mens centraal. We gaan er 100% voor elke dag opnieuw, zonder compromissen. Het is vooral een warme visie waarin de mens altijd mens blijft.  We werken in het huis van onze bewoners en we kijken naar de mens. Niet hun ziekte of gedrag is belangrijk, wel wie ze zijn. Wat was hun levensverhaal? Telkens zijn er aanknopingspunten te vinden, telkens levert het vooropstellen van de persoon mooie dingen op.

Hoe was jullie ervaring met het maken van de film?

In 2022 kregen we de vraag van Teun en Jonathan (de filmmakers) of ze bij ons konden filmen. Ze zochten een grootschalig woonzorgcentrum waar ze in beeld konden brengen hoe mensen met dementie leven. Wij waren eigenlijk heel blij met die vraag – zo konden we ons mooie werk in beeld brengen.  Het doet ons ganse team echt deugd dat we gezien worden. We zijn met zovelen die ons best doen. We doen zo’n mooie dingen, we zijn zo dankbaar dat we eindelijk ‘in the picture’ komen. We zijn een van de zovelen, we doen ons best, maar dat wordt weinig gezien; of er is geen aandacht voor. Wij konden eindelijk eens tonen dat het wel degelijk kan, dat het niet afhangt van omgeving of grootte maar vooral van visie.

Hoe groot is Aymonshof?

We hebben 155 bewoners en twee afdelingen specifiek voor personen met dementie. Het gaat over personen met dementie die een weggloopgedrag vertonen. Daar wonen 60 bewoners met dementie. Maar zodra er geen acuut weggloopgevaar is verblijven bewoners- ook met dementie- zo lang mogelijk in de open woonomgeving. Een sterk geloof in de mens zelf, in de persoon, onze visie. Daardoor wordt dat mogelijk. Dat werd door Jonathan en Teun prachtig in beeld gebracht.

Veranderde jullie visie nog door de film?

Tanja (denkt even na): Nee eigenlijk niet. Wel het besef dat we op de juiste koers zaten. Daardoor zijn we nog veel sterker op onze visie gaan inzetten en werd het echt onze dagelijkse leidraad. Het is geen document dat in de kast ligt, maar het is wel onze landkaart waarmee we aan de slag gaan. We observeren en pikken in op wat gebeurd, dat doen we continu. Of het nu positief of negatief is, maar gééf feedback, mensen kunnen snel leren. We werken vanuit 5 teams die elk hun eigen kernopdracht maakten van de visie. Met eigen accenten en werkpunten. Zij gaan dan in werkgroepen zoals Tubbe of de werkgroep personen met dementie verbeterpunten voorstellen.

Bijvoorbeeld: We gaan voor meer rust in de leefomgeving van de bewoners. Een eerste actie punt is dan minder of minder luid praten. Na een zestal weken evalueren we en zetten we een nieuw stap. Als er geen verbetering was: wat kunnen we doen. Indien wel: hoe kunnen we de communicatie met bewoners kwalitatiever maken. Onze teamleiders zijn doordrongen van de visie en observeren veel.  Als een bewoner in slaap valt in de zetel is de verzorgende vaak geneigd die naar zijn bed te brengen. Met de beste bedoelingen – maar onze visie is laat die persoon slapen.  De teamleiders zullen dan ook heel snel in gesprek gaan en dat op het team brengen. Nog zoiets: vaak heeft men de neiging bewoners die ’n nachts op de gang lopen direct in bed te stoppen. Maar wij willen iets anders: geef ze een aperitiefje en een chipke. Babbel er even mee, mensen lopen niet zomaar rond.

Een tip die ik zeker wil meegeven – wees consequent in de visie! Niet elke persoon is geschikt om erin te functioneren. Ik weet hoe moeilijk het is op personeelsvlak. Mensen kunnen shoppen, dat doen ze ook. Maar één iemand kan echt de hele visie onderuit halen. Dus durf toch te knippen als het moet en ondersteun het team extra. Ze zullen veel meer halen uit de warmte van hun job en de tijdelijke extra druk ook beter aankunnen! Het respectvol en warm omgaan met bewoners, zeker die met dementie geeft zoveel voldoening dat de goesting om te werken maximaal is.

Nieuwe medewerkers – we horen dat het soms moeilijk onderdompelen is?

Dat is inderdaad heel belangrijk stelt Tanja: trek hen onmiddellijk mee.  We dompelen hen onder in de teamwerking vanaf dag één. Het bijsturen is heel belangrijk, vooral in het begin. Dus zet daar sterk op in. Wij kozen ervoor omdat via observatie en coaching te doen. Ook wat hun beslissingnemen betreft. Zoals in het voorbeeld: “kan iemand in de zetel slapen”.  Vaak wordt in procedures gedacht, maar dat moet je echt durven overstijgen. We hebben dan ook gesprekken met de medewerkers – vaak eenvoudige vragen: hoe zorgen we ervoor dat een bewoner geen kou heeft? De ene wil een fleece, de ander een gebreid deken.  Door er over te praten worden al veel dingen mogelijk voor mensen. Laat medewerkers ok hun eigen talenten inzetten – er zijn ongetwijfeld mooie matches!

Talent en goesting, ook de rode draad voor Tubbe in 2024.

Ja goede keuze! Is Tanja overtuigend.  We zetten echt op medewerkers hun eigen talenten in. Tijdens dagdiensten komen ze in gewone kledij. Niet alleen voor de bewoners aangenamer, maar ook medewerkers vinden het tof. Ze doen dan wat ze graag willen. We hebben enkele hobbykoks, die bakken taarten en wafels, de sportievelingen gaan fietsen met bewoners.  We zijn allemaal gewoon mensen. Ook bij onze bewoners zijn mensen die graag bloemschikken. Het talent vind mekaar gemakkelijker dan je denkt – en dan is ook de goesting om het te doen groter!

Nog een laatste tip?

Tanja: Help medewerkers de vlag altijd fier te dragen.  Want dat moet je doen: de visie elke dag volgen, ook in moeilijk of stormachtig weer. Ook als je op je tandvlees zit. Wijk niet af van de mens persoon die centraal staat. Geef ruimte voor talent en de goesting wordt vanzelf groter! Het is zo mooi te zien wat het teweeg brengt, vooral in mooie tijden. En vergeet natuurlijk niet een aperitief en wat chips tijdens de laatavondbabbel met de bewoners.

Voor wie graag meer inspiratie zoekt:

De visie van Aymonshof

De vijf afdelingen vertaalden de visie in een roadmap :

5 afdelingen en kernwaarden

Alles over personen met dementie:

Expertisecentrum Dementie Vlaanderen

Enkele beelden van Teun Toebes tijdens zijn verblijf in Aymonshof.