Gemeenschappelijke tuin: voor spelers van 3 jaar tot 103 jaar

Gemeenschappelijke tuin: spelers van 3 jaar tot 103 jaar gewenst.

“Woonzorgcentrum en school openen een gemeenschappelijke tuin met KoHa De vijfsprong,” lezen we in verschillende kranten. Opnieuw een mooi voorbeeld van het community principe! Dat ze bij Trento creatief zijn in het omzetten van Tubbe principes wisten we al. Verbinding met de lokale community biedt mooie kansen volgens het Tubbe model. Dat dachten KoHa en Trento dus ook en ze zagen die mogelijkheid tussen de Killestraat en de Molenstraat. Pal op de grens tussen een gebouw van de school en een gebouw van het woonzorgcentrum lagen twee aansluitende percelen waar ze meer mee wilden doen.

Zoals bewoonster Christiane De Puysseleir het stelt: ‘Dat is voor ons een verzet dat die kinderen erbij zijn. We horen van die kinderen wat we anders niet horen.’

Dirk Poppe (Directeur Zorg en Welzijn bij zorgnetwerk Trento): “We zien het gunstige effect van kinderen op onze senioren én omgekeerd. Het kikkert mensen op om samen met de kinderen iets te doen. Of zelfs hen zien alleen doet al veel.” Sociaal contact houdt mensen alert en omgekeerd genieten de kinderen van de aandacht en verhalen van de bewoners en leren ze sociale vaardigheden bij.”

Bart Onselaere (Directeur Domein Kwaliteit & Innovatie| vzw Zorgnetwerk Trento) klinkt enthousiast:  “We wilden ontmoeting centraal zetten en dat is gelukt. Een plaats waar kinderen en senioren samen activiteiten kunnen organiseren. Met  tal van kansen voor verbinding tussen de school en het woonzorgcentrum. De ontmoetingstuin was dus geboren. Eigenlijk een kleine stap, maar met een groot effect. We werken al meer dan 20 jaar samen met de school – zoekend naar verbinding- dus we kennen mekaar. We doen méér dan één keer per jaar “de carnavalstoet”. Al is dat doordat we vaak samenwerken altijd een hoogdag en schot in de roos”, lacht Bart.

“Maar we doen veel meer dan dat. We hebben voorlezers. De kinderen van het 5e leerjaar komen aan onze bewoners voorlezen. Goed voor hun zelfvertrouwen. Onze senioren ondersteunen en helpen waar nodig.  En dat is maar de laatste stap. Rond bepaalde thema’s gaan de kinderen een hele week werken op school, doen ze opzoekwerk op internet, zoeken ze in de actualiteit enzoverder.  Dat past dan binnen maatschappijverkenning. Waar gewoon voorleeswerk in de klas voor sommigen moeilijk loopt, stappen ze er hier vlot over. Bij onze bewoners mag het ook wat losser, wat ook helpt.” (lees verder onder de foto)

Maria Kinders (Bewoonster Trento): ‘Met kinderen is het altijd plezant. Kinderen stelden me vragen, zoals ‘Ben je hier graag?’ en ik stelde dan terug vragen ‘In welk leerjaar zit je?’.’

Bart Onselaere: “Ze krijgen dus vragen van onze bewoners, omgekeerd kijken de bewoners mee naar de lessen die ze krijgen. “Het gaat over díe overstroming: maar ik maakte dat nog mee, de expo 58? Ik ben er geweest”. Dat is leuk voor de kinderen en er ontstaan echte en hechte vriendschappen tussen senioren en kinderen. Ze kijken echt uit naar de wekelijkse lessen samen. Of het nu gaat over rekenen -waar we werkhoeken rond getallen hebben gemaakt in het woonzorgcentrum – leuk voor de ouderen – of over taal. Het houdt hen alert en hun geest jong en bovendien heel zinvol voor de kinderen – ze leren sneller bij.”

“Ook voor de emotionele vorming van kinderen is het goed.” zegt Bart Onselaere: “We hadden een bewoner – Rochus die echt heel geliefd was bij de kinderen. Hij werd plots ziek en kwam al snel in een palliatieve eindfase. Samen met hem en de kinderen beslisten we een afscheidsmoment te voorzien. Hij wou hen zo graag nog eens zien. Echt mooie momenten. Kort daarop is hij overleden en samen met de kleuters konden we werken rond verlieservaring. Dat was heel mooi om zien. Kinderen leerden toen echt met hun verdriet omgaan.”

Hij gaat verder: “Met de tuin koppelen we alles wat aan elkaar. Tijdens Corona was de tuin zowat de enige optie om samen iets te doen. De school kon niet meer in de lokalen spelen – dus werd de tuin gebruikt. Sporten en spelen in het groen is gezond. Wijzelf gebruiken ook de tuin voor ontspanning en ontmoeting. Het is dus fijn dat we dezelfde visie hebben als de school – het samenwerken loopt geweldig fijn op die manier.

We zijn heel blij dat we de vroegere kloostertuin ter beschikking hebben voor het woonzorgcentrum. We zijn de kloosterzusters daarvoor dan ook erg dankbaar. Het biedt een mooie plaats om samen te werken. Van leerkrachten die zelf met ideeën komen over waar ze bewoners kunnen bij betrekken worden we natuurlijk blij. Samen met de leerlingen kwamen ze recent met het idee voor een “event” bij de Mariagrot.  De bewoners waren in de wolken.

Carnaval moeten we toch nog even aanhalen omdat het zo leuk is: kinderen komen rolstoelen versieren en lopen samen met bewoners de stoet. Topamusement!

“We zijn al heel lang bezig met de school samen te werken. En opmerkelijk: “Intussen hebben we enkele medewerkers die als kind mee in onze toenmalige “ontmoetingstuin” zaten. Zij kozen bewust voor een zorgberoep. Onze “proeftuin” rendeerde en dus investeren we nog meer.” zegt een toekomstgerichte Bart.

“Ouderenzorg wordt in het DNA meegenomen.  De tuin is geen start op zich – het is het effect van wat vanzelf groeide. En zo groeit het weer… Met de subsidies van Provincie Oost-Vlaanderen en het Europees landbouwfonds voor plattelandsontwikkeling konden we investeringen doen in een stretchtent,  paden en elektriciteit.”

“En nu we tóch een stretch tent staan hebben” lacht Bart Onselaere, “zien we weeral nieuwe mogelijkheden. Voor onszelf, de school én de buurt We nodigden recent nieuwe buurtbewoners uit ook dat ziet er veelbelovend uit. We investeren trouwens ook nog in een speelzone en verlichting die er binnenkort komen.”

En Tubbe?

“Dit ademt Tubbe voor ons. Iedereen kan participeren, op het niveau dat ze willen. Leraars kunnen buiten hun muren treden met hun onderwijs, ze kunnen terecht bij ons, iedereen kan in zijn eigenheid en met eigen verwachigen zijn meug vinden. Hélemaal Tubbe dus!” verzekert Bart Oselaere enthousiast.

Bewoonster Rita Selis kan alleen maar beamen en besluiten: “Het brengt leven in de brouwerij.”